Zdania warunkowe z "wenn"

Spójnik „wenn” określa warunek. Spójnik „wenn” tłumaczymy jako „jeśli”, „gdy”. Po tym spójniku występuje szyk zdania pobocznego, tzn. podmiot (osoba) + inne części zdania + na końcu zdania orzeczenie (odmieniony czasownik).

Wenn das Wetter heute schön ist, gehen wir in den Park.

Wir gehen in den Park, wenn das Wetter heute schön ist.
Wenn es mit Fußball nichts wird, habe ich schon einen Plan B.

Zdania dopełnieniowe z "dass"

Spójnik „dass” oznacza „że”. Po tym spójniku występuje szyk zdania pobocznego, tzn. podmiot (osoba) + inne części zdania + na końcu zdania orzeczenie (odmieniony czasownik).

Er hat gesagt, dass sie nicht kommen können.
Wahrscheinlich haben Sie schon erfahren, dass es neue Lehrer gibt.

DLA WSZYSTKICH CHĘTNYCH PRACA DODATKOWA!!!

Termin: koniec listopada!

http://www.schubert-verlag.de/aufgaben/arbeitsblaetter_a1_z/arbeitsblatt062.pdf

http://www.schubert-verlag.de/aufgaben/arbeitsblaetter_a1_z/arbeitsblatt071.pdf

Klasa II - Perfekt - Theorie - jeszcze raz teoria slowna z zajec

Czasy przeszłe w języku niemieckim

W języku niemieckim występują trzy czasy przeszłe:
1. Perfekt – stosowany w dialogach, w mowie codziennej (czasami zamiennie z Imperfekt).

2. Imperfekt – pojawia się gdy opowiadana jest jakaś historia, spotkacie go w bajkach dla dzieci, w książkach, gazetach, chyba że występują tam jakieś dialogi, wtedy często pojawia się Perfekt.

3. Plusquamperfekt - czas zaprzeszły. Dzięki niemu możemy podkreślić, że jakaś czynność jest wcześniejsza od czynności wyrażonej w czasie Imperfekt. Warto zapamiętać, że czas zaprzeszły wkracza do gry np. wtedy, gdy w zdaniu znajduje się “nachdem” (po tym jak). Chodzi o tzw. zasadę następstwa czasów (po tym jak coś się stało, stało się coś innego) np. w zdaniu: “Po tym jak ją pocałował, natychmiast zasnął.” Oba czasowniki są więc w czasie przeszłym, czasownik znajdujący się po “nachdem” napisać należy w czasie Plusquamperfekt, a czasownik informujący co stało się dalej w czasie Imperfekt (czasami w Perfekt).

Perfekt czy Imperfekt? Uwaga!!!

Na południu Niemiec Imperfekt w codziennych dialogach występuje stosunkowo rzadko, natomiast na północy Niemiec ludzie sięgają po niego znacznie częściej.

Jednak nawet na południu Niemiec są pewne czasowniki, które w codziennych dialogach zamieniane są na Imperfekt, np. czasowniki modalne:

“müssen” –>wymowa<– (musieć)
w czasie przeszłym “ja musiałem/musiałam” mówi się: ich musste (Imperfekt),
natomiast “ich habe gemusst” (Perfekt) brzmi trochę dziwnie i w codziennych rozmowach raczej nie używa się takiej formy.

Istnieje 6 czasowników modalnych, pozostałe to:
dürfen –>wymowa<– 1.os. l. poj. w Imperfekt: ich durfte - (ja) mogłam/mogłem (w sensie: miałem pozwolenie)
können –>wymowa<– 1.os. l. poj. w Imperfekt: ich konnte – (ja) umiałem/potrafiłamwollen –>wymowa<– 1.os. l. poj. w Imperfekt: ich wollte – (ja) chciałem/chciałam
sollen –>wymowa<– 1.os. l. poj. w Imperfekt: ich sollte – (ja) powinnam/powinienem
mögen –>wymowa<– 1.os. l. poj. w Imperfekt: ich mochte – (ja) lubiłam/lubiłem

Wracając do tematu:

Wer war das? <– “war” to odmieniony czasownik “sein – być” użyty w czasie Imperfekt

Wer hat meine Nuss geklaut?” <— “hat geklaut” (ukradł) to czas Perfekt

Wer hat das gemacht? <— “hat gemacht“ (zrobił) to czas Perfekt

Jak się tworzy Perfekt? (gdy czasowniki są “grzeczne”)

Wiele niemieckich czasowników to grzeczne stworzonka, pozwalają tworzyć czas przeszły Perfekt w sposób, który nie wymaga specjalnego wysilania naszych przepracowanych szarych komórek. Niestety istnieje także spora grupka (ponad 100 – takich najważniejszych!)

irytujących czasowników kapryśnych, które nie tworzą czasu przeszłego tak łatwo i przewidywalnie. Nimi nie będę się teraz zajmować, trzeba się ich po prostu nauczyć na pamięć. Na szczęście czasowniki “klauen” i “machen” tworzą czas Perfekt w sposób “grzeczny”, który opisałam poniżej. Każdy czasownik niemiecki składa się z tematu i z końcówki (polskie czasowniki mają w bezokoliczniku końcówkę “-ć“, niemieckie mają końcówkę “-en“, bardzo rzadko tylko “-n“)

klauen = kraść/zwędzić/zwinąć/buchnąć coś komuś

Bierzemy bardzo ostry nóż oraz czasownik w czasie teraźniejszym, np. “klauen“, jednym, szybkim cięciem obcinamy końcówkę “-en“, pozostaje “klau“, z przodu dodajemy “ge“, z tyłu “-t“. Powstaje “geklaut“. Następnie odmieniamy czasownik “haben” przez osoby i powstaje czas przeszły Perfekt.

ich habe geklaut = ja ukradłam/ukradłem
du hast geklaut = ty ukradłaś/ukradłeś
er hat geklaut = on ukradł
sie hat geklaut = ona ukradła
es hat geklaut = ono ukradło
wir haben geklaut = my ukradliśmy
ihr habt geklaut = wy ukradliście
sie haben geklaut = oni ukradli / one ukradły
Sie haben geklaut = Pan ukradł/Pani ukradła/Państwo ukradli

machen = robić/zrobić

ich habe gemacht = ja zrobiłem/zrobiłam
du hast gemacht = ty zrobiłeś/zrobiłaś
er hat gemacht = on zrobił
sie hat gemacht = ona zrobiła
es hat gemacht= ono zrobiło
wir haben gemacht = my zrobiliśmy
ihr habt gemacht = wy zrobiliście
sie haben gemacht = oni zrobili/one zrobiły

Sie haben gemacht = Pan zrobił/Pani zrobiła/ Państwo zrobili

UZYCIE CZASOWNIKA HABEN i SEIN:

Czasownik “haben” oznacza “mieć”. Jednak w przypadku czasu przeszłego Perfekt czasownik “haben” wcale nie oznacza “mieć”. Stanowi on tylko część czasu przeszłego, nie tłumaczy się go i NIC ON NIE OZNACZA, ale musi tam być. Czasami, zamiast “haben” używa się odmienionego czasownika “sein = być”, wtedy czasownik “sein” wcale nie oznacza “być” tylko jest po prostu częścią czasu przeszłego i NIC NIE OZNACZA, po prostu się go nie tłumaczy, ale musi tam być.Odmienione “haben” lub “sein” przykleja się do wszystkich czasowników w Perfekcie, niezależnie od tego czy są to czasowniki odmieniające się grzecznie czy też kapryśnie.

Kiedy zamiast “haben” wpycha się “sein”?
Generalnie w Perfekcie najczęściej mamy do czynienia z “haben“. Warto jednak wiedzieć, kiedy “sein” wpycha swoje cztery litery. Dzieje się tak, gdy w czasie przeszłym chcemy zapisać czasowniki oznaczające zmianę stanu (np. umrzeć, urodzić się, obudzić się, zasnąć)bądź czasowniki związane z ruchem/przemieszczaniem się (jechać, latać, pływać, chodzić itp). a także w przypadku czasu przeszłego odnoszącego się do czasowników: sein (być),bleiben (zostać/pozostać) i jeszcze paru innych. Czasami czasowniki, które łączą się z “sein“, mogą łączyć się również z “haben“. Przykłady takie będę omawiać w przyszłości.

Haben i sein. Gdzie to postawić?

Odmienione “haben” (lub “sein“) zajmuje “święte” drugie miejsce czasownika w zdaniu(kiedy piszę “w zdaniu” mam na myśli przede wszystkim główne zdanie oznajmujące), natomiast “geklaut“, “gemacht” zajmują ostatnie miejsce w zdaniu. Forma: “geklaut“, “gemacht” nosi nazwę Partizip Perfekt (Partizip II) i jest to imiesłów czasu przeszłego.

Quelle: http://www.jezyk-niemiecki-blog.com/2010/08/04/niemiecki-na-wesolo-czas-przeszly/